extmin
Ebeveynlerin Gençlerin (Gizlice) Sevdiği On Dört Şey
Bir genç olarak, ailemin beni desteklemesi çok yardımcı oldu, o zamanlar benim için ne kadar önemli olduğunu onlara gösteremese bile.
Bir genç olarak, ailemin beni desteklemesi çok yardımcı oldu, o zamanlar benim için ne kadar önemli olduğunu onlara gösteremese bile.
Ebeveynler, çatışmayı önlemek için bir gencin dağınık odasını gözden kaçırmak isteyebilir. Ama sinirlenirler ve hüsrana uğrarlarsa yolda bir patlama olabilir.
Bu çılgın gençlik yıllarında sadece siyah ve beyaz yoktur. Yorucu ve görkemli gri tonlarının tüm katmanları. Ve biz ebeveynler elimizden gelenin en iyisini yaparız.
Oğullarım genç oldu ve bazen davranışlarından dolayı suskun kaldım. Bu sayede onları sevmem gerektiğini öğrendim.
Peki çocuklarıma ne kadar anlatacağım? Bildiğim bir şey var ki, çocuklar bana 'Anlamıyorsun' diyemezler. anlamıyorsun.' Vahşi bir gençtim.
Yakında en büyüğüm kampüs tur rehberlerinin arkasında geçit töreni yapacak ve yine de aramızdaki göbek bağının kopmasını düşünmek benim için çok acı verici.
Pandemi herkesin ruh sağlığına zarar verdi, ancak oğlu mücadele etmeye başladığında bu anne onunla bağlantı kurmanın bir yolunu buldu.
Şu anda evde yaşayan sorumlu genç yetişkin olan kızımın bu yanını bilmiyordum. Dönüştüğü kadından etkileniyorum.
Çocuklarımızı güçlü, bağımsız, hayatı kendi şartlarına göre yönetebilen ve tadını çıkarabilen insanlar olarak yetiştirmek istedik. Ebeveynlik mezuniyetle bitmez.
Görmediğim hiçbir şeyi FB'de paylaşma. Doldurulmuş fil ile bebek resmim ne olacak? Gerçekten sevimli görünüyorum. Hayır bekle. Tekrar bakmak istiyorum.
Gitmeden önce yaklaşan ev hasreti hüzünlerimin ipuçları ortaya çıktı. Uçağıma binmeyi beklerken günlüğüme şunları yazdım: 'Evde olmak istiyorum.'
Gençlik yıllarında annelikte güzellik ve neşe bulan anneler..Onlara ayrılmış binlerce blog, kitap ve makale de olmalı.
Huysuz gencimle, bazen benden hoşlanmayan bir çocuğu sevmenin yollarını bulmayı öğreniyorum.
Yetişkin şeyler yapmaya karar vermeleri durumunda güvenli ve sorumlu olduklarından emin olmak için yaşlandıkça gençlerimle diyaloğu değiştiriyorum.
Çocukları yetişkinliğe yetiştirmenin bir anne olarak kim olduğumun çoğunu kaybetmeyi gerektirdiğine dair bu acı tatlı hatırlatmaya üzüldüm. İşimi kaybediyormuşum gibi hissediyorum.
Kızımın ayrılık kaygısıyla başa çıkma yeteneğinin, kısmen kocam ve benim ona sağladığımız istikrardan kaynaklandığını düşünmek hoşuma gidiyor.
Oğlum ve ben, işte uğraştıklarımı paylaşırken yataklara karşılıklı oturduk. Yetişkin oğlum bana sağlam tavsiyeler ve teselli sözleri verdi.
Oğlum ergenlik çağına gelip benden uzaklaştığında, onu boğmadan onu sevdiğimi göstermeme ihtiyacı olduğunu öğrendim. Annesi olarak yapmak zorunda olduğum en zor şeylerden biriydi.
Aradığımız şey bu değil mi, bu çocuk yetiştirme işinde 'gerçek bir ortak' değil mi? Ama gerçek bir ortak nedir.
Bir gence ebeveynlik yaparken dilinizi tutmak zordur, özellikle de kızgın bir genç, onlara 'hayır' dediğinizde üzülür. Ancak, dilinizi tutmak, onu dinlediğiniz ve çocuğunuzun sesini duyurmasına izin verdiğiniz anlamına gelir.