extmin
Oturma odasını geçmek için çok tembel değilim. Pekala, tamam, belki bazen öyleyimdir. Ama bu (genellikle) aynı çatı altında olsa bile gençliğime mesaj atmamın nedeni bu değil.
Çamaşırları kurutma makinesine taşıma ya da lütfen bana bir Diyet Kola getirme taleplerinden bahsetmiyorum. Bu matematik testi nasıldı? ve Kelime bilginiz için çalışmak için yardıma mı ihtiyacınız var? ve Perşembe günü antrenman saat kaçta?
Bağırma mesafesinde olan birine mesaj atmak aptalca gelebilir. Ya da zayıf sosyal becerilere, berbat davranışlara ve hatta kötü dilbilgisine göz yumduğumu. Ve bunun için de endişeleniyorum.
Ancak, gençliğimden bir ipucu alıp biraz daha fazla mesajlaşmaya ve biraz daha az konuşmaya başladığımda şaşırtıcı bir şey keşfettim: Manifatura, ebeveynlik cephanemde yardımcı bir araç olabilir . Aslında, aslında teşvik ediyor daha iyi en azından belirli, belirli durumlarda kullandığımda, gencim ve benim aramdaki iletişim. (Gençliğime de mesaj atmayacağım birçok durum var.)
Oğlumla daha çok mesajlaşıyorum ve daha az konuşuyorum ve işe yarıyor. (Twenty20 @nina_p_v)
Çocuğumla mesajlaşmamın dört nedeni
1) Check-in'ler çok aşındırıcı değil
Benim açımdan basit bir soru olarak başlayan şey, gençliğime genellikle bir suçlama gibi geliyor. Sonuç olarak, özellikle okulla ilgili bir soruşturmaya gizlice girmeye çalıştığımda, sıradan gevezelik girişimlerim saniyeler içinde tartışmalara dönüşebilir.
Bununla birlikte, şu ya da bu konuda bir check-in mesajı gönderirsem, odasına girip onu sorgulamaktan genellikle daha iyi karşılanır. Ayrıca, gündelik konuşmalarda küçük hatırlatmalar yapma girişimlerim, genellikle, tek bir metnin yeterli olacağı o büyük proje veya ev ödevi hakkında yedi kez soru sormama dönüşüyor.
itiraf edeceğim, dırdır etmekle uğraşıyorum. Tonla mücadele ediyor. Bunu biliyoruz. Bu yüzden bize yardım etmek için mesajlaşmayı kullanıyoruz. İhtiyacım olanı söylüyorum. O cevaplar. Ya da tam tersi. Mesaj alındı ve tamamlandı.
2) Daha net olamazdı
Ayrıca, konuşmalarımızdan duyguyu çıkardığımızda çok daha net olabileceğimizi görüyorum.
Evet, Ryan'lara gidebilirsin ama ödevini bitirdikten sonra. yarın kaçta çalışıyorsun Bağış toplama parasını teslim ettiniz mi?
Bam. Diyeceğim şey şu ki.
Özellikle en yoğun günlerimizde, okuldan antreman yapmak için koşarken ve tekrar işe giderken, bazen küçük şeyler, ayrıntılar hakkında mesaj atmak en iyisidir.
3) Yazılı bir kayıt var
Onu işten ne zaman almam gerekiyordu? Hangi beyzbol eldiveni sipariş etmem gerekiyordu? Okul danışmanıyla görüşme ne zaman?
Bu küçük şeylerin yazılı bir kaydını tutmak sadece yardımcı olmakla kalmaz, aynı zamanda bir anlaşmazlığımız olduğunda da kullanışlıdır. Ya da anne-beyin beni sisli ve kafamı karıştırdığında.
Bak, metni görebilirsin, sana 10'da evde olmanı söylemiştim. Oops, bugün antrenmanın iptal edildiğine dair mesajını şimdi görüyorum.
hayır bunun için yapmıyorum Sana söylemiştim daha sonra, ne kadar çekici olursa olsun. Nihayetinde, üzerinde anlaştığımız ve gerekirse her zaman geri dönebileceğimiz bir şeyin kaydını tutmak faydalı olur. Ayrıca, sinir bozucu bir alışkanlığım olan aynı soruyu tekrar tekrar sormamı engelliyor. Sonunda, ikimiz için de iyi.
4) Onun dilini konuşuyorum.
Manifatura, gencim ve arkadaşları nasıl iletişim kurmayı tercih ediyor. Dönem. Şahsen ben yüz yüze konuşmayı tercih ederim. Ancak bu her zaman mümkün değildir ve hatta tercih edilebilir değildir.
Özellikle daha ciddi konuların en büyük hayranı olmasam da, gençliğimin tercih ettiği dilde konuşma konusunda söylenecek bir şey var, bu da giderek daha fazla mesajlaşma anlamına geliyor. Ve özellikle iş, okul ve aktivitelerin ortasındayken, mesajları istediğiniz zaman kontrol edip gönderebilmenin üretkenliğin zirvesi olduğunu inkar edemezsiniz.
Birkaç metin göndermenin, gençliğimle iletişim hatlarını açık tutmaya gerçekten yardımcı olabileceğini gördüm. Tartışmaları önler ve hatta dırdır etmeyi bırakmamı sağlar. Sonunda, yan odadaki gencime mesaj atmak ilişkimizi iyileştirebilir ve daha iyi bağlantı kurmamıza yardımcı olabilirse, o zaman her şeye varım.
Daha Fazla Okunacak: